[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przedmiotem najbardziej zaciêtego sporu o charakterzemetafizyczno-psychologicznym by³a najwy¿sza w³adza duszy, rozum czynny: jestprzyrodzony, czy nadprzyro­dzony? jest oddzieln¹ substancj¹, czy tylko w³adz¹duszy? jest jeden, czy inny w ka¿dym cz³owieku? W zwi¹zku z tym (przezawerroistów) o¿y³ spór o nieœmiertelnoœæ duszy.W psychologii XIII w.przewa¿a³y zagadnienia ogólne i spekulatywne, jednak¿epewne jej dzia³y, jak psychologia postrzegania wzrokowego, doczeka³y siê podwp³ywem Arabów bardziej szczegó³owego i empirycznego ujêcia.5.W filozofii przyrody dyskusje mia³y oœrodek w dwóch panuj¹cych naówczasteoriach cia³: w hilemorfizmie tomistów i w teorii zarodków szko³yaugustyñskiej.Obie by³y zreszt¹ pokrewne, obie dynamicznej natury;atomistyczne tendencje Arabów nie przyjê³y siê, bo nie odpowiada³yscholastyce.6.Etyka, która we wczesnej scholastyce by³a traktowana przewa¿nie katechizmowoi ascetycznie, w XIII w.doczeka³a siê systematycznych kompendiów, tak zwanychsummae de virtutibus, których szczytem by³o dzie³o Tomasza stanowi¹ce czêœædrug¹ jego Sumy teologicznej.W dzie³ach tych rozwa¿ano ogromny zakresró¿norodnych zagadnieñ etyki normatywnej, psychologicznej i socjologicznej,zagadnienia celu ostatecznego, praw moralnych, podzia³u cnót i naturyposzczególnych cnót, udzia³u woli i rozumu w dzia³aniu moralnym, wolnoœci woliitp.Symptomatem tej pe³ni zagadnieñ, jak¹ filozofia chrzeœcijañska osi¹gnê³a w XIIIwieku, by³y „sumy", kompendia filozoficzne, nieporównane dla swejsystematycznoœci i kom­pletnoœci.Powstawa³y wówczas, oprócz ogólnych sumteologii i filozofii, sumy poszcze­gólnych dzia³Ã³w, jak etyka, logika,semantyka, filozofia przyrody.A jednoczeœnie opraco­wywano encyklopedie wiedzypozytywnej.Od takich encyklopedii wieki œrednie zaczê³y by³y sw¹ pracênaukow¹, od IX do XII w.sta³y siê one rzadkoœci¹, okres zaœ klasyczny powróci³do nich znowu.Najs³awniejszymi encyklopediami XIII wieku by³y: Deproprietatibus rerum Bart³omieja Anglika, minoryty (ok.1240), i zw³aszczaSpeculum ¹uadruplex (doctrinale, historiale, naturale, morale) Wincentego zBeauvais, dominikanina (ok.1250).POJÊCIA I TERMINYW XIII stuleciu ustabilizowa³y siê zasadnicze pojêcia i fundamentalnaterminologia scholastyki: istnienie (existentia) i istota (essentia),substancja i akcydens, forma i materia, akt i potencja itd.Albert i Tomasznajwiêcej przyczynili siê do uformowania tego funda­mentalnego zasobu pojêæ;Duns Szkot zaœ swymi subtelnymi dystynkcjami pojêciowymi utorowa³ drogêdalszemu rozwojowi scholastyki: on to wprowadzi³ lub spopularyzowa³ oweactuaUtas,formalitas,perseitas, haecceitas, owe rozró¿nienia, w rodzajusubiectivum i obiectivum, ens reale i intentionale, formalis i realis,abstractus i concretus, cognitio confusa i distincta, genus physicum imetaphysicum, i niezliczone inne dystynkcje pojê­ciowe, którymi operowaæ bêdziepóŸna scholastyka.CHRONOLOGIAStulecie XIII przesz³o w nieustaj¹cym napiêciu si³ twórczych, ka¿deæwieræwiecze posuwa³o wybitnie naprzód rozwój filozofii.Pierwsze æwieræwieczeprzygotowa³o rozkwit: powsta³a wówczas w Pary¿u g³Ã³w­na uczelniaœredniowieczna, za³o¿one zosta³y wielkie zakony poœwiêcaj¹ce siê pracynaukowej.Kwit³y studia filozofii staro¿ytnej.Ale teorie antyczne i nowepomys³y nie by³y jeszcze uzgodnione z filozofi¹ chrzeœcijañsk¹; naukaArystotelesa uleg³a zakazowi, a oryginalniejsi myœliciele, jak Dawid z Dinant iAmal-ryk z Bene, zostali potêpieni przez Koœció³.- Drugie æwieræwiecze:Znalaz³a siê droga porozumienia scholastyki z antykiem; pracowali nad tymzarówno zwolennicy starej, platoñsko-augustyñskiej tradycji (Wilhelm z Owernii,Aleksander z Hales, Robert Grosseteste) jak i przedstawiciel nowegoarystotelizmu, Albert Wielki.- Trzecie æwieræwiecze: okres najp³odniejszy inajœwietniejszy.Pierwszymi myœlicielami œwiata byli Albert i Tomasz z Akwinu.Wspó³czeœnie z nimi dzia³a³ znakomity przedstawiciel augustynizmu, Bonawentura,oraz Roger Bacon.By³ to okres ostatecznego uformowania siê prawowiernejfilozofii.Jed­noczeœnie rozwija³ siê wprawdzie awerroizm, w samym Pary¿udzia³a³ Siger z Brabantu, ale uleg³ wobec przeciwdzia³ania Koœcio³a.- Czwarteæwieræwiecze: Wielkich filozofów zabrak³o, Roger Bacon ¿y³ jeszcze, ale bezuznania i wp³ywu; mistrzów zesz³ego pokolenia zast¹pili teraz ich uczniowie,którzy bronili ich dok­tryn i po czêœci je rozwijali.Najsamodzielniejszy w tejrzeszy by³ Henryk z Gandawy.Pod koniec zaœ stu­lecia wyst¹pi³ nowy mistrz,który wskaza³ kierunek dalszemu rozwojowi scholastyki: Duns Szkot.WYDARZENIA WSPÓ£CZESNEWiek XIII by³ okresem intensywnego ¿ycia umys³owego, W r.1200 powsta³Uniwersytet Paryski, wzór wszystkich innych.Za nim powsta³y uniwersytety wró¿nych krajach: w r.1227 za³o¿ony zosta³ uniwersytet w Neapolu, w 1229 wTuluzie, w 1231 w Cambridge, w 1243 w Salamance, w 1257 Sorbona paryska, w 1290uniwersytet w Lizbonie.Równolegle z wielk¹ filozofi¹ œredniowiecza rozwija³a siê wielka sztukaœredniowiecza: ze scholastyk¹ równolegle gotyk.I on tak¿e mia³ swój pocz¹tekju¿ w XII w., ale tak¿e tylko pocz¹tek i tylko we Francji.Najwiêksze jegodzie³a nale¿¹ do wieku XIII.Katedra w Chartres poœwiêcona zosta³a w 1260,g³Ã³wna czêœæ katedry w Reims jest z 1211 - 1241.W Niemczech pierwszy koœció³gotycki (koœció³ œw [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • listy-do-eda.opx.pl