[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Odgrywaj¹c te ró¿norodne role, dana osoba musi rozwijaæzintegrowane poczucie swej w³asnej to¿sa­moœci jako odrêbnej od wszystkichinnych, lecz spójnej i mo¿liwej dla niej do zaakceptowania.Jeœli nie dokonasiê taka "integracja" to¿samoœci, to pojawia siê nastêpuj¹ca alternatywa: albodana jednostka nie wie, kim w³aœciwie jest, albo te¿ przybiera "negatywn¹to¿samoœæ" - jak¹œ rolê spo³ecznie nieakceptowan¹, jak na przyk³ad "dziwaka­narkomana" lub te¿ "b³azna klasowego".Wiek dorastania stanowi szczególny okres w ¿yciu cz³owieka, oddziela ondzieciñstwo od doros³oœci.Obejmuje okres od 11, 12 do 17, 18 roku ¿ycia.Wstosunkowo krótkim czasie zachodz¹ radykalne zmiany w organizmie i ¿yciupsychicznym jednostki, które umo¿liwiaj¹ spe³nienie zadañ cz³owieka, doros³egotzn.zadañ prokreacyjnych oraz spo³eczno zawodowych.Zmiany fizjologiczne ipsychologiczne zachodz¹ stosunkowo szybko i s¹ dostrzegalne zarówno przezsamego dorastaj¹cego jak i otoczenie spo³eczne.Wymaga to od osób doros³ych (nauczycieli, rodziców), zmiany czy modyfikacjidotychczasowego oddzia³ywania wychowawczego.Okres dorastania obejmujeca³okszta³t ¿ycia psychicznego przy czym poszczególne cechy czy dyspozycjepsychiczne nie rozwijaj¹ siê w jednakowym tempie.W pierwszej fazie 11 – 15 lat, obserwujemy przede wszystkim zmiany anatomiczno-fizjologiczne i na tym tle ró¿nego rodzaju zaburzenia g³Ã³wnie w sferzeemocjonalnej.Druga faza 16 – 18 lat, obserwujemy wyraŸn¹ stabilizacjê ¿ycia emocjonalnego.W literaturze spotykamy ró¿nego rodzaju klasyfikacje i podzia³y wiekudorastania.Np.Stefan Daley wyodrêbnia nastêpuj¹ce fazy:1.Przed pokwitanie 10 – 12 roku ¿ycia – charakterystyczne dla tej fazy jesttzw.skok pokwitaniowy.Uwidacznia siê on znacznym przyrostem wysokoœci i wagicia³a oraz rozrostem innych narz¹dów organizmu.Obserwujemy dysproporcje wbudowie cia³a (du¿y nos, du¿e rêce).2.Pokwitanie (faza pubertalna pubertus - sex), obejmuje zakres 13 –17 roku¿ycia.Charakterystyczna jest aktywizacja uk³adu endokrynologicznego idojrzewanie p³ciowe.3.Adolescencja – wiek m³odzieñczy 18, 18 – 23, 24.Nieco inn¹ klasyfikacjê przedstawia Elizabetch Churlock, która ró¿nicuje tenokres ze wzglêdu na p³eæ i wyró¿nia fazy:Predolescencja – u dziewcz¹t 10 - 11 u ch³opców 11 – 13 roku ¿ycia.Wczesna odolescencja – u dziewcz¹t 12 - 16 u ch³opców 14 – 17 roku ¿ycia.PóŸna odolescencja – u dziewcz¹t 17 - 20 u ch³opców 18 – 23 roku ¿ycia.ROZWÓJ FIZYCZNY I PRZEOBRA¯ENIA FIZJOLOGICZNE W OKRESIE DORASTANIA.Mo¿na wyodrêbniæ dwa podstawowe kierunki rozwoju fizjologicznego w okresiedorastania.1.Rozrost organizmu – zwiêkszenie wysokoœci, ciê¿aru cia³a, zmiany wproporcjach narz¹dów wewnêtrznych, ich rozrost i zmiany w ogólnym kszta³ciecia³a.2.Ró¿nicowanie siê i dojrzewanie organizmu – chodzi przede wszystkim odojrzewanie p³ciowe.Fizjologicznym pod³o¿em zmian w organizmie jest znaczna aktywacja uk³aduendokrynologicznego (przysadka mózgowa, nadnercza, szyszynka, tarczyca,trzustka, gruczo³y p³ciowe).Wydzielaj¹ one bezpoœrednio do krwi czynnesubstancje zwane hormonami, które powoduj¹ rozwój ca³ego organizmu.Najwiêksz¹rolê w dojrzewaniu p³ciowym odgrywa przysadka mózgowa, gruczo³y p³ciowe(gonady) i nadnercza.Hormony przysadki mózgowej dzia³aj¹ pobudzaj¹co nanadnercza których hormony pobudzaj¹ rozwój gruczo³Ã³w p³ciowych (j¹der,jajników) stanowi¹ one pierwszorzêdne cechy p³ciowe.Hormony nadnercza wywieraj¹ wp³yw na rozwój tzw.drugorzêdnych cech p³ciowych amianowicie rozwój zewnêtrznych narz¹dów p³ciowych i rozmieszczenie tkankit³uszczowej, kszta³towanie siê sylwetki mê¿czyzny i kobiety.32.PODSTAWOWE TRUDNOŒCI I KONFLIKTY M£ODZIE¯Y W WIEKU DORASTANIA.Wydzielane hormony przez gruczo³y p³ciowe powoduj¹ powstawanie tzw.trzeciorzêdnych cech p³ciowych a mianowicie ow³osienia, mutacji g³osu,menstruacji.Wa¿nym aspektem rozwoju w okresie dorastania jest kszta³towaniesiê dojrza³oœci emocjonalnej.Wyró¿niæ tu mo¿na nastêpuj¹ce charakterystycznecechy ¿ycia emocjonalnego.1.Znaczna si³a i intensywnoœæ prze¿yæ emocjonalnych, niejednokrotnie maj¹ onecharakter afektu (silnego wzburzenia emocjonalnego), które ogranicza kontrolêzachowania przez œwiadomoœæ.Te silne emocje znajduj¹ wyraz w s³ownictwiedorastaj¹cej m³odzie¿y (np.pêknê ze œmiechu, szalejê z radoœci).2.Labilnoœæ (zmiennoœæ emocjonalna), obserwuje siê fluktuacjê stanówemocjonalnych.W tej samej sytuacji nastêpuje przejœcie od radoœci,zadowolenia, uœmiechu do stanu apatii, smutku czy depresji.3.Ambiwalencja – polega na jednoczesnym prze¿ywaniu sprzecznych emocji wobectego samego obiektu4.Bezprzedmiotowoœæ emocji – stany emocjonalne pozytywne b¹dŸ negatywnepojawiaj¹ siê bez wyraŸnych przyczyn zewnêtrznych czy powodów [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • listy-do-eda.opx.pl