[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jednym z tych wcieleń, dodaje David, był Re-Horachti[362].Ponieważ Horachti znaczy dosłownie „Horus Horyzontu”[363], wydaje się, że mamy do czynienia z tendencją, charakterystyczną dla egipskiego synkretyzmu, do łączenia dysku słonecznego ze słonecznym bóstwem.Co więcej, dysk słoneczny, o czym dobrze wiedzą astronomowie i astrologowie, rzeczywiście „łączy się” z pewnymi grupami gwiazd - dwunastoma gwiazdozbiorami zodiaku – w równych odstępach czasu, przez cały rok.Można się więc zastanawiać, czy Horus Horyzontu, tzn.Horachti, nie był w rzeczywistości jedną z konstelacji zodiaku.Egiptolog Hermann Kees, który również zajmował się problemami Heliopolis i Horachti, poczynił pewne istotne spostrzeżenie: „Szczególnym kultem, charakterystycznym dla Heliopolis, był kult gwiazd.Z kultu gwiazd rozwinął się kult Re w formie Horusa Horyzontu”[364].Przypuszczamy, że ten wniosek jest ogólnie słuszny, chociaż nie do końca w takim sensie, jak to widział Kees.Naszym zdaniem synkretyczne bóstwo Re-Horachti powstało nie z jakiegoś bliżej nie sprecyzowanego „kultu gwiazd”, lecz raczej ze starożytnego „gwiezdnego wizerunku” - konkretnej konstelacji zodiakalnej.Horachti jest przedstawiany na staroegipskich reliefach jako człowiek z głową sokoła, na której szczycie spoczywa dysk słoneczny[365].W ten sposób zarówno bóg Horus (symbolizowany przez sokoła), jak i słońce w „horyzoncie” są identyfikowane z faraonem - uważanym za wcielenie Horusa[366].Orientalista Lewis Spence zwrócił uwagę, że lew „był identyfikowany z bóstwami słonecznymi, z bogiem Słońca Horusem [i] Re”[367].Często również znajdujemy na starożytnych wizerunkach przedstawienia króla w złożonej postaci lwa i sokoła.Na przykład relief ze świątyni solarnej faraona Sahure w Abu Sir (V dynastia, około 2350 r.p.n.e.), przedstawia króla jako uskrzydlonego lwa i jako lwa z głową sokoła[368].Podsumowując: wydaje się, że ta symbolika odzwierciedla dłuższy proces.W czasach prehistorycznych pierwotny bóg, Atum, mający postać lwa lub sfinksa, był czczony przez kapłanów z Heliopolis; następnie, w epoce piramid, Atum „połączył się” Re, którego postacią był dysk słoneczny, a w końcu z sokołogłowym Horachti -Horusem Horyzontu, symbolizującym Horusa-Króla.W efekcie powstało synkretyczne bóstwo Atum-Re-Horachti, którego złożona symbolika wywodzi się od wyobrażenia Atuma jako lwa lub sfinksa.Ten złożony wizerunek w jakiś sposób pojawił się w horyzoncie na początku epoki piramid.W epoce tej, jak czytelnik pamięta, uwaga astronomów była skoncentrowana na nim przesileniu, kiedy Duat było aktywne na wschodzie horyzontu.W jakim znaku diaku widocznym na wschodnim horyzoncie miało miejsce to ważne połączenie?Horus-Mieszkaniec-HoryzontuKiedy w latach 1882-83 Edouard Naville odkopał pewne zabytki z okresu Nogo Państwa w delcie Nilu, na północ od Kairu, zwrócił uwagę na fakt, że wiele ich było poświęconych synkretycznemu bóstwu, zwanemu Atum-Harmachis.Zabytki te wiązały się z naosem lub sanktuarium, zawierającym sfinksa z ludzką głową, który był, jak stwierdził Naville, „dobrze znaną postacią boga Harmachisa”[369].Znamy już dobrze Atuma.Ale kim jest Harmachis? Naville zauważył, że oprócz postaci sfinksa, był on często przedstawiany jako „bóg z głową sokoła lub sokół z dyskiem słonecznym” - symbole te również dobrze znamy - i że „Atum-Harmachis był bogiem Heliopolis, najstarszego miasta Egiptu”[370].Harmachis jest zhellenizowaną formą staroegipskiego imienia Hor-em-achet, oznaczającego „Horus-W-Horyzoncie”, albo „Horus-Mieszkaniec-Horyzontu”[371].Inni słowy, znaczenie tego imienia, co wydaje się oczywiste, jest niezwykle bliskie Horachti (Horus Horyzontu).Różnica polega tylko na użyciu innego przypadku.Oba bóstwa były nazywane mieszkańcami horyzontu.Oba były niekiedy przedstawiane jako człowiek z głową sokoła.Oba miały na głowach dyski słoneczne.Tak naprawdę nie istnieje żadna istotna różnica między nimi, z wyjątkiem, jak zobaczymy, rodzaju horyzontu, w jakim miały przebywać.Jest jeszcze jedna rzecz, którą warto wiedzieć o Harmachisie i Horachti.Oba ona tych synkretycznych, lwio-sokoło-słonecznych bóstw były często łączone z Wielkim Sfinksem w Gizie.„Dwa horyzonty” HeliopolisNajstarsza zachowana wzmianka o Hor-em-achet pochodzi z czasów Nowego Państwa, z około 1440 r.p.n.e., i znajduje się na wapiennej steli faraona Amenhotepa II, który zbudował małą świątynię, do dzisiaj widoczną po północnej stronie okręgu Sfinksa.Na steli Amenhotep wspomina o „piramidach Hor-em-achet”, co Selim Hassan uważa za dowód, iż „wierzył on [Amenhotep], że Sfinks jest starszy niż Piramidy”[372].Hassan stwierdził również, że na steli Sfinks jest określony zarówno jako Hor-em-achet, jak i Horachti[373] [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

listy-do-eda.opx.pl