[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Poza tym wartowspomnieæ, ¿e oprócz zaburzeñ w sferze seksualnej w nerwi­cach p³ciowych spotykamy tak¿e liczne zaburzenia czynno­œciowe w zakresie ró¿nych innych narz¹dów.Seksualne reakcje nerwicowe charakteryzuj¹ siê tym, ¿e: 1) powstaj¹ w ka¿dymokresie ¿ycia, a zw³aszcza w okresach pozadzieciêcych, 2) rozwijaj¹ siê bardzoczêsto wskutek jed­norazowego dzia³ania bodŸca, 3) bodziec traumatyzuj¹cybar­dzo czêsto jest znany i uœwiadamiany przez samego pacjenta,4) ujawniaj¹ siê w ka¿dym okresie ¿ycia i tu¿ po zadzia³aniubodŸca traumatyzuj¹cego, 5) przebieg zaburzeñ jest najczê­œciej ostry lub podostry.Seksualne reakcje nerwicowe bar­dzo czêsto pojawiaj¹ siê niezale¿nie od istnienia nerwicyogólnej, chocia¿ — oczywiœcie — mog¹ te¿ stanowiæ przejaw istnienia nerwicyogólnej, tj.istniej¹ca nerwica mo¿e stano­wiæ czynnik u³atwiaj¹cy ich rozwój.Poniewa¿ seksualne re­akcje nerwicowe rozwijaj¹ siê na ogó³ bez wspó³istnienianer­wicy ogólnej, zrozumia³y staje siê fakt, ¿e w przebiegu ich bardzo rzadkopojawiaj¹ siê zaburzenia czynnoœciowe ze stro­ny innych narz¹dów, a ca³kowiteust¹pienie seksualnej reak­cji nerwicowej nie poci¹ga za sob¹ pojawiania siêjakichkol­wiek czynnoœciowych zmian w zakresie innych narz¹dów.Podzia³ powy¿szy jest czysto kliniczny i wart wprowadze­nia ze wzglêdówpraktycznych.Nie mo¿na bowiem obejmo­waæ wspóln¹ nazw¹ (a zatem stosowaæ tegosamego leczenia i prognozy) zaburzeñ wyraŸnie siê od siebie ró¿ni¹cych,za­równo pod wzglêdem rodzaju, czasu dzia³ania czynnika wy­wo³uj¹cego, jak iprzebiegu oraz reagowania na leczenie — mimo ich wspólnego mianownika, jakimjest fakt, ¿e s¹ to za­burzenia psychogenne.Nie mo¿na zatem kwalifikowaæwspól­nie mê¿czyzny z nerwic¹ p³ciow¹, u którego zaburzenie roz­wija³o siêprzez d³ugi czas, który nigdy nie mia³ prawid³owe­go ¿ycia p³ciowego, u któregoschorzenie jest przewlek³e i stosunkowo oporne na leczenie, i mê¿czyzny, któryutrzy­mywa³ ju¿ w swoim ¿yciu zupe³nie prawid³owe stosunki p³cio­we, a uktórego w nastêpstwie zadzia³ania czynnika trauma-tyzuj¹cego (np.urazu zestrony partnerki) dosz³o do rozwoju czynnoœciowych zaburzeñ seksualnych.Zaburzenia te prze­cie¿ po ust¹pieniu czynnika traumatyzuj¹cego i zastosowaniuodpowiedniej terapii ustêpuj¹ bez œladu i bez tendencji do nawrotu w tychsamych okolicznoœciach.Podobnie te¿ nie mo¿na rozpoznawaæ „takiego samego" za­burzenia u kobiety znerwicowym zaburzeniem odczucia seksualnego, która nigdy, nawet wnajdogodniejszych sytua­cjach, nie osi¹ga pe³nej satysfakcji seksualnej, przyczym przebieg jej zaburzenia ma charakter przewlek³y i wymaga swoistegoleczenia, którego wynik czêsto stoi pod znakiem zapytania, i u kobiety, którautrzymywa³a regularne, prawi­d³owe stosunki p³ciowe daj¹ce jej pe³n¹satysfakcjê seksual­n¹, a u której wskutek b³êdów lub niskiej kulturyseksualnej aktualnego partnera nie dochodzi do odczucia satysfakcji seksualnej.Wystarczy jednak zmieniæ zachowanie partnera, a znowu bêdzie ona zdolna doodczucia pe³nej satysfakcji sek­sualnej.Na ten temat zreszt¹ istniej¹ ju¿liczne spostrze¿e­nia i próby podzia³u zaburzeñ odczucia seksualnego u kobiet.Tak wiêc np.Kinsey i wspó³pr.(1953) uwa¿aj¹, ¿e nerwicowezaburzenia odczucia seksualnego spotyka siê u oko³o 1% ko­biet, podczas gdy uoko³o 40% kobiet spotyka siê zmiany, któ­re w powy¿szej klasyfikacji mo¿nazaliczyæ do seksualnych reakcji nerwicowych.Podobnie w klasyfikacji Matusseka(1959) oziêb³oœæ p³ciowa rzekoma u kobiet uwarunkowana tzw.„œwiadomymiprzyczynami psychicznymi" by³aby niczym in­nym, jak seksualn¹ reakcj¹ nerwicow¹w przeciwieñstwie do oziêb³oœci powstaj¹cej pod wp³ywem dzia³ania„nieœwiado­mych przyczyn psychicznych".Z powy¿szych danych wyni­ka, ¿ezaburzeñ seksualnych o charakterze nerwic jest znacz­nie mniej ni¿ seksualnychreakcji nerwicowych.Te ostatnie by³yby najczêœciej spotykanymi czynnoœciowymizaburzeniami seksualnymi (w oziêb³oœci p³ciowej u kobiet stosunek wystê­powaniaseksualnych reakcji nerwicowych do nerwic wynosi 40: 1).Do seksualnych reakcji nerwicowych zaliczyæ te¿ nale¿y wszystkie zespo³yczynnoœciowych zaburzeñ seksualnych, na­warstwiaj¹ce siê na pierwotnieistniej¹ce zmiany organiczne, tj.zmiany, które dawniej okreœlane by³y nazw¹nerwic soma-togennych.Zmiany organiczne, np.os³abienie czynnoœci p³cio­wychbêd¹ce wynikiem stanu zapalnego j¹der, mog¹ stworzyæ punctum minoiislesistentiae, na którym wyrasta czynnoœcio­wy zespó³ zaburzeñ seksualnych.Objawy tego zespo³u mog¹ nawet dominowaæ w ca³oœci obrazu chorobowego.Zmianyte jednak nie maj¹ charakteru nerwicy, lecz reakcji nerwico­wej.Warto podkreœliæ, ¿e do powstania seksualnej reakcji ner­wicowej przyczyniaj¹siê nie tylko bodŸce traumatyzuj¹ce, lecz bardzo wa¿n¹ rolê odgrywaj¹ te¿ cechyosobowoœci pa­cjenta.BodŸce traumatyzuj¹ce mog¹ byæ bardzo ró¿ne.Mo¿e to byæ np.u kobiet: brakkultury i doœwiadczenia seksualnego partnera, gwa³t dokonany przez mê¿czyznê,zdrada ma³¿eñska mê¿a, uraz zwi¹zany z przebytym sztucznym poronieniem, obawaprzed zajœciem w niepo¿¹dan¹ ci¹¿ê itp.U mê¿czyzn mo¿e to byæ: urazwynikaj¹cy-z nieodpowiedniego zachowa­nia siê kobiety (np.wyœmiewanie siê zwalorów seksualnych partnera), przestraszenie siê w czasie stosunku p³ciowego,za­ka¿enie siê lub obawa przed zaka¿eniem siê chorob¹ wene­ryczn¹, urazjatrogenny itp.Do cech osobowoœci sprzyjaj¹cych rozwojowi seksualnych reakcji nerwicowychnale¿¹ przede wszystkim: sk³onnoœci hi­pochondryczne i nastawienie lêkowe.Du¿¹rolê odgrywa te¿brak prawid³owej wiedzy o psychofizjologii seksualnej [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • listy-do-eda.opx.pl