[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I niebawem rada miejska w każdej sprawie zwraca się do niego po opinię i o pomoc.Zabierają się też z energią do przestrzegania istniejących przepisów, wydają, gdy zajdzie potrzeba, nowe, mianują nowych, sumiennych strażników.Dobro miasta i jego mieszkańców leży im na sercu tak samo jak księciu.Gdy Ryszard dowiaduje się, że jeden z jego służby nawymyślał mieszczaninowi w tawernie, a strażnikowi, który przyszedł interweniować, powiedział czelnie, żeby nie tykał ludzi księcia Gloucesteru – odsyła go pod strażą do burmistrza i rajców, aby wyznaczyli mu karę, jaką sami uznają za słuszną.Gloucester wypełnia tylko swoje obowiązki tak, jak je pojmuje.Ale „rzuć chleb na wodę, a po dniach wielu powróci do ciebie”.Później, gdy czasy mniej będą sprzyjały Ryszardowi, na skinienie jego ręki ludzie z Yorku pospieszą mu na pomoc nawet na drugi kraniec Anglii.Ryszard nie może spędzać zbyt wiele czasu w Yorku, tak jak nie może przebywać stale w Middleham.Północ jest spokojniejsza niż dawniej, ale jeszcze wiele trzeba, by utrwalić panowanie królewskie w tych półdzikich okolicach, gdzie miejscowi magnaci uważają się za samodzielnych władców, gdzie ustanawiają własne prawa i wymuszają ich egzekucję, wbrew sądom, urzędnikom i komisarzom.Edward przelał na brata najwyższą władzę.Ma prawo mianować nowych urzędników – płatnych lub honorowych – na których może przelać część swojej władzy.Dopóki wywiązują się ze swych obowiązków, Gloucester ofiarowuje im poparcie bez zastrzeżeń, chociażby wchodzili w konflikt z najpotężniejszymi magnatami.Niektórzy z urzędników okazują się nieśmiali i niezaradni.Z nimi książę próbuje cierpliwością: instruuje ich, stara się natchnąć energią i odwagą.Ale z nieuczciwymi i leniwymi, z kłamcami i szalbierzami rozprawia się bez pardonu – wsadza ich pod pręgierz albo każe chłostać.Wkrótce ogólnie wiadomo, że ci, których mianował, muszą poważnie podchodzić do swoich obowiązków, bez oszustw.W tej swojej działalności ma grupę wiernych młodych pomocników, instruowanych i pilnowanych przez wicehrabiego Lovella, równie oddanego Gloucesterowi, jak Gloucester jest oddany królowi.Baronowie-rozbójnicy, którzy początkowo robili trudności, usiłowali przeszkadzać księciu, przekupywać jego urzędników, zmieniają natychmiast swoją postawę, skoro tylko Gloucester pojawia się przed ich zamkami z łucznikami, wojskiem, a nawet artylerią.Niektórzy przekształcają się wręcz w jego stronników.Rządy księcia Gloucesteru na północy pozostaną w pamięci ludzkiej na długo jako wzór sprawności, stanowczości połączonej ze zrozumieniem, dalekowzrocznej polityki i miłosierdzia.Powszechna opinia będzie głosić:– Nasze najlepsze, najdostatniejsze dni, kiedy każdy uczciwy człowiek mógł podróżować swobodnie, a żyć bez obaw – były to dni, gdy rządził nami Ryszard książę Gloucesteru.Bywają okoliczności, kiedy Ryszard musi narzucać swój autorytet z całą bezwzględnością.Ale gdy tylko możliwe, folguje sobie i innym, bierze udział w ucztach na różnych zamkach albo bawi się z innymi w złego smoka i Pana Nierządu w mieście York.Gdy nadchodzi dzień Bożego Gała, burmistrz i rajcowie miejscy zapraszają Ryszarda, by zechciał poprowadzić posiedzenie komitetu uformowanego dla urządzenia święta.Postanowiono, że całodzienne uroczystości świąteczne w Yorku zaćmią wszystkie inne w Anglii.Anna, chociaż słabego zdrowia, przyjeżdża i bierze udział w procesji Bożego Ciała.Tego dnia balkony i okna kamienic zawieszono dywanami, nad drzwiami dekoracje z kwiatów, ulice wymoszczone tatarakiem.Około pięciuset aktorów odegrało pięćdziesiąt różnych scen z Biblii.Widowiska urządzano na platformach, które jechały ulicami, zatrzymując się na placach i przed domami bogatych a pobożnych mieszczan, którzy najhojniejszymi datkami przyczynili się do pokrycia kosztów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

listy-do-eda.opx.pl