[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wreszcie lider nachyli³ siê do mnie i zapyta³: „Czy chcia³byœ ju¿ zacz¹æceremoniê?" Có¿, by³em ca³kowicie zaskoczony, s¹dzi³em bowiem, ¿e jestem tugoœciem.Nie przygotowa³em nic, w dodatku Hawajczycy nie znaj¹ ¿adnej ceremoniizwi¹zanej z pe³ni¹ Ksiê¿yca (mieli ceremonie, których terminy wyznacza³y fazytego cia³a niebieskiego, ale nie mia³y one zwi¹zku z nim samym), tote¿ niewiedzia³em, jak siê œwiêtuje pe³niê.Jednak bêd¹c szamanem, doskonalewiedzia³em, jakie elementy sk³adaj¹ siê na dobry rytua³ czy dobr¹ ceremoniê.Poleci³em wiêc wszystkim, by wziêli siê za rêce, odmówi³em modlitwê doKsiê¿yca, pob³ogos³awi³em kije, z którymi uczestnicy pracowali dla æwiczenia,nauczy³em ich krótkiej pieœni i zakoñczy³em inn¹ modlitw¹.Na wszystkichzrobi³o to ogromne wra¿enie, tote¿ wytworzy³ siê wspania³y nastrój.Innym razem podczas konferencji na terenie pewnej wy¿szej uczelni na ŒrodkowymZachodzie poproszono mnie, bym przyszed³ obejrzeæ rytua³ wykonywany przezszamana, bêd¹cego amerykañskim Indianinem.Coœ mnie tknê³o, by wzi¹æ ze sob¹swoje lei z nasion kukui i tr¹bkê wykonan¹ ze sto¿kowej muszli (specjalnerekwizyty), a tak¿e by ubraæ siê w koszulkê z napisem „Aloha", a na g³owêna³o¿yæ opaskê (specjalny ubiór).Kiedy przyby³em na miejsce, zobaczy³em tamsetkê ludzi stoj¹cych w krêgu i trzymaj¹cych siê za rêce (specjalne miejsce).Gdy tylko zosta³em dostrze¿ony, poproszono mnie, bym do³¹czy³ do szamanówchasydzkich, stoj¹cych wewn¹trz krêgu.Ceremoniê otworzy³ Indianin, któryzacz¹³ od g³oœnego krzyku (silny akcent pocz¹tkowy), a nastêpnie potrz¹sn¹³ko³atk¹ i wymieni³ nazwy siedmiu kierunków w swoim jêzyku i po angielsku(wyjaœnienie znaczenia).Potem szaman chasydzki zrobi³ to samo -potrz¹sn¹³tamburynem i wypowiedzia³ te same s³owa po hebrajsku i po angielsku, a gdyskoñczy³ równie¿ ja wykona³em te same czynnoœci - u¿y³em tr¹bki i wymieni³emkierunki po hawajsku i po angielsku (nawiasem mówi¹c, tego dnia mia³emspierzchniête wargi, tote¿ moja tr¹bka wydawa³a ochryp³e dŸwiêki, alekonsekwentnie gra³em na niej i wygl¹da³o na to, ¿e nikt niczego nie zauwa¿y³; wprzemyœle rozrywkowym trzeba umieæ robiæ dobr¹ minê do z³ej gry).Do tegomomentu ceremonia mia³a znan¹ mi formê z rozpoczêciem, czêœci¹ œrodkow¹ iprawdopodobnym zakoñczeniem, a tak¿e rotacj¹ ról.Nastêpnie Indianin wprawi³wszystkich w ruch ko³ysz¹cy w przód i w ty³ z towarzyszeniem intonowanej przezwszystkich pieœni, a sam wykona³ krótki taniec wewn¹trz krêgu, u¿ywaj¹c przytym ko³atki.Gdy skoñczy³, do tañca ruszy³ szaman chasydzki, potrz¹saj¹c swoimtamburynem, podczas gdy zebrani œpiewali jak¹œ pieœñ po hebrajsku.Po jegowyst¹pieniu przysz³a kolej na mnie.Aby podtrzymaæ skutecznoœæ rytua³u musia³emwykonaæ to, czego oczekiwano, ale w jêzyku hawajskim nie by³o nic, copasowa³oby do tej sytuacji.Jako dobry szaman wymyœli³em coœ na poczekaniu.Najpierw poleci³em, by wszyscy - ko³ysz¹c siê w przód i w ty³ - recytowalisiedem zasad Huny po hawajsku, a nastêpnie wykona³em po okrêgu rodzaj tañca,który przypomina³ coœ, co mia³o w sobie elementy hawajskiego hula.Ludzie bylizachwyceni, poniewa¿ czuli, ¿e by³o to dobre i odpowiednie.Ca³a ceremoniazakoñczy³a siê mocnym akcentem - wymian¹ uœcisków miêdzy jego uczestnikami.Wten sposób uwzglêdnione zosta³y wszystkie elementy dobrze przeprowadzonegorytua³u.Ja nawet swoje kursy prowadzê w formie rytua³u.Zawsze zaczynam zajêcia odoficjalnego otwarcia, by zaspokoiæ potrzebê silnego akcentu pocz¹tkowego ipob³ogos³awiæ przestrzeñ, któr¹ - je¿eli jest to mo¿liwe - wyznaczamy wczeœniejstaj¹c w krêgu.W miejscu, w którym odbywa siê kurs, s¹ zwykle pewne hawajskieelementy dekoracyjne, odtwarzana jest muzyka hawajska, a ja mam na g³owiespecjaln¹ opaskê, ubrany zaœ jestem w koszulkê z lei na szyi; mam te¿ przysobie pa³eczkê.Wszystkie te rekwizyty omówiê ni¿ej.Kurs jest takzorganizowany, by jego elementy by³y znane i przewidywalne, a grupa aktywnieuczestniczy w zajêciach.Równie¿ zakoñczenie jest zawsze oficjalne i zawierajakiœ mocny akcent.Taki rytualny uk³ad zajêæ jest bardzo pomocny w procesieuczenia siê.A oto podstawowy schemat ka¿dego rytua³u:1.Przygotowanie.Przygotowujemy rekwizyty i ubiory, ustawiamy elementyumeblowania, nastawiamy muzykê, planujemy, co kolejno bêdziemy robili iwyznaczamy specjalne miejsce dla odbycia rytua³u.Przygotowania do wielkiejuroczystoœci trwaj¹ czêsto kilka tygodni, mo¿e siê jednak zdarzyæ, ¿ezostaniesz poproszony o przeprowadzenie rytua³u na poczekaniu, jak to by³o wmoim przypadku z pe³ni¹ Ksiê¿yca.Dysponuj¹c wiedz¹, zawart¹ w tym rozdzialenie powinieneœ mieæ z tym k³opotów.Podczas moich kursów z jednodniowymwyprzedzeniem informujê s³uchaczy, ¿e oczekujê od nich przeprowadzenia rytua³u,chocia¿ na samo przy-: gotowanie siê do niego pozostawiam im piêæ do piêtnastu minut.Ale w tymmomencie na ogó³ wiedz¹ ju¿ oni, jakie elementy musz¹ uwzglêdniæ, tote¿ wynikis¹ ca³kiem niez³e.2.Rozpoczêcie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Linki
- Strona startowa
- Richard Bachman (Stephen King) Wielki Marsz (2)
- Stephen King ( Richard Bachman) Wielki Marsz
- Charles King Tonio Son of the Sierras (epub)
- Stephen King Cmentarz zwierzšt (doc)
- Stephen King Ballada o celnym strzale (6)
- Stephen King Szkieletowa załoga (doc)
- Charles King A Daughter of the Sioux (epub)
- King Stephen Ballada o celnym strzale (3)
- Hartov Steven Nylonowa ręka boga
- Armstrong, Kelley Spellbound(1)
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- tomekjaroslaw.htw.pl