[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zwyczajowe zaœ prawo polskie by³o ju¿ na tyle wyrobione, ¿e mniej wiêcej wostatniej æwierci XIII w.zosta³o ujête w normê pisan¹ (tzw.dawniej Ksiêgaelbl¹ska, dziœ zaœ najczêœciej: Najstarszy zwód prawa polskiego) na potrzebypañstwa krzy¿ackiego dla s¹dzenia rodzimej ludno­œci pruskiej.Du¿e by³y osi¹gniêcia tej epoki w zakresie kultury materialnej.W rolnictwieupowszechni³y siê trójpolówka i p³ug ¿elazny.Do celów przemy­s³owych zaczêtowykorzystywaæ energiê wodn¹.Budowano wiêc m³yny, a tak¿e folusze.Te ostatnieprzyczyni³y siê do podniesienia jakoœci wyrobów tekstylnych.Zapotrzebowanie namateria³ pisarski wp³ynê³o na rozwój produkcji pergaminów.W zwi¹zku zaœ zbudownictwem gotyckim powsta³a potrzeba wyrobu szk³a, a wiêc i pocz¹tki tejga³êzi wytwórczoœci odnieœæ mo¿na ju¿ do XIII w.Wiele rzemios³, zwi¹zanychdawniej z wsi¹ lub nawet gospodarstwem domowym, zaczê³o przybieraæ postaæwyspecjalizowanych ga³êzi produkcji miejskiej, osi¹gaj¹c wy¿szy poziomwyrobów.W sztuce dokona³ siê prze³om, polegaj¹cy na przejœciu od form romañ­skich dogotyckich.Jeszcze po³owy XIII w.siêgaj¹ budowle romañskie, wœród którychnajbardziej reprezentatywn¹ grupê stanowi¹ koœcio³y cy­sterskie (np.wJêdrzejowie, Koprzywnicy, W¹chocku, Sulejowie, Mogile).Bardzo interesuj¹coprzedstawiaj¹ siê obiekty o cechach wyraŸnie przej­œciowych, od styluromañskiego do gotyckiego.Np.dominikañski koœció³ Œw.Jakuba w Sandomierzureprezentuje w zasadzie styl romañski, ale jako budulca u¿yto ceg³y,charakterystycznej u nas dla gotyku.To samo mo¿na powiedzieæ o obiekcieni¿szej klasy, a mianowicie koœciele Œw.Jana za Œrodka w Poznaniu.Najstarszebudowle gotyckie datuj¹ siê jeszcze z pierwszej po³owy XIII w.i wi¹¿¹ siêg³Ã³wnie z nowymi zakonami, tj.do­minikañskim (Kraków, Wroc³aw, Poznañ) ifranciszkañskim (Kraków, Gniezno, Zawichost, Kalisz).Do okaza³ych budowligotyckich z XIII w.zaliczyæ nale¿y nadto: katedrê wroc³awsk¹, kaplicê Œw.Jadwigi przy ko­œciele klasztornym w Trzebnicy, koœció³ Mariacki w Krakowie, awreszcie wznoszony ju¿ u schy³ku stulecia dwukondygnacyjny koœció³ Œw.Krzy¿awe Wroc³awiu.RzeŸbê póŸnoromañsk¹ reprezentuj¹ tympanony wysokiej klasyartystycznej w koœciele Œw.Trójcy w Strzelnic oraz w koœciele klasztornym zTrzebnicy, a nadto kapitele kolumn z licznych œwi¹tyñ cysterskich.RzeŸbawczesnogotycka jest natomiast stosunkowo nieliczna, ze wzglêdu na znaczn¹surowoœæ starszych budowli w tym stylu.Przy­k³adowo mo¿na jednak wspomnieætympanony w kaplicy Œw.Jadwigi w Trzebnicy oraz w koœciele parafialnym wLwówku.Malowid³o œcienne omawianej epoki zachowa³o siê jedynie szcz¹tkowo(du¿e fragmenty u ka­noników regularnych w Czerwiñsku).Rozwinê³a siê tak¿epowa¿nie sztuka z³otnicza (np.kielich p³ocki z piêkn¹ paten¹ z daru Konradamazowie­ckiego), a wreszcie malarstwo miniaturowe (np.kalendarz p³ocki,psa³terz trzebnicki).Charakterystyczny dla ca³ej omawianej epoki jest wzrost znaczenia elementówrodzimych w rozwoju twórczoœci artystycznej.Mimo ogólno-chrzeœcijañskichmotywów i zasadniczych form przejmowanych wprost z Zachodu, sztuka stawa³a siêbardziej dostêpna dla ogó³u.Jeœli nawet nie wp³ynê³a jeszcze wprost nabudzenie siê œwiadomoœci narodowej, to w ka¿dym razie sprzyja³a zacieraniu siêdzielnicowych separatyzmów [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • listy-do-eda.opx.pl