[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Chcialbym poznaæ motywy powstania wiary, mówi¹cej o tym, ze bógistnjeje w kamiennym szeœcianie (Bet-El - dom bozy) albo ze pojawilsiê na Ziemi w kamiennym przedmiocie podobnym do obelisku (lingam - kolumnaognista).Dlaczego ludzie z tych okolic od tysi¹cleci szukali na szczytachgór kontaktu z istotami z nieba? Po co budowali oltarze na najwyzszychszczytach, wytêzaj¹c wszystkie swoje sily i pracuj¹c z takim poœwiêceniem?Dlaczego póŸniej sk³adali na tych górach ofiary?Zbyt naiwne jest dla mnie wyjasnienie, ze niebo od samego pocz¹tku królowalopo prostu w górze nad ludzmi, oni zaœ d¹zyli zawsze do tego, co nieosi¹galne.Wyjasnienie takie jest oczywiœcie niewystarczaj¹ce, kiedy chce siê zrozumieæ,dlaczego mieszkañcy wszystkich czêœci swiata widzieli bogow schodz¹cychz nieba - nie byly to zarazem jakieœ efemeryczne postacie ze snu, leczistoty, które z tymi ludŸmi rozmawialy, przekazywaly im pewn¹ wiedzêi zadziwialy ich posiadanymi urz¹dzeniami technicznymi.Czy Mojzesza, którypisal, ze cala góra Synaj dymlia i drzala, gdy Pan zstêpowal na ni¹ w ogniu(II Moj¿.19, 18), nalezy uznaæ za autora historyjek science fiction?Co to bylo? Klêska zywiolowa? Cud boski? Czarodziejstwo zainscenizowane przezkaplanów? Mam niestety za wiele respektu dla Pisma Swiêtego.Czytam wiêcw Biblii:"Lud nie moze wyjœæ na górê Synaj, gdyz Ty przestrzegleœ nas, mówi¹c:Zakreœl granice dokola góry i miej j¹ za œwiêt¹.(.) a potem wst¹pisz tyz Aaronem, kaplani zaœ i lud niech nie napieraj¹, by wst¹piæ do Pana, bobyich pobil".(II Moj¿.19, 23 n.)Jesli siê insynuuje, ze Bóg przed swoim przybyciem kazal zakreœliæ "granicêdokola góry", zeby nie wchodzono mu w szkode, to wówczas odbieram to jakozwykle bluznierstwo.Klêski zywiolowe zas maj¹ zawsze tê nieprzyjemn¹wlaœciwoœæ, ze pojawiaj¹ sie bez zapowiedzi.Nie, tu wierzê raczej Mojzeszowii dlatego odbieram to jako konkretny rozkaz Pana, zeby nie dopuszczal ludu dogóry - miejsca l¹dowania, bo moze dojœæ do tego, zeby "ich pobil".To groteskowe, ze w³asnie ci krytycy, którzy kazde slowo Biblii uwazaj¹ zaœwiêtoœæ, zarzucaj¹ mi, ze biorê wszystko za doslownie.Rzeczywiœcie! Tam,gdzie przekazy biblijne opisuj¹ zdarzenia latwe do rozpoznania, uznaje je zafakty.Grecki filozof i lekarz Alkamajon z Kroton, pisal w pi¹tym wieku w przednasz¹ er¹:"Ludzie gin¹ dlatego, ze nie potrafi¹ pol¹czyæ pocz¹tku z koñcem".Jak sie zdaje, to sztuczne wyrównywanie szans w myœleniu panoszy siê nadal podwóch i pól tysi¹cach lat.Genealogia, topografia i historia PetryPierwsze informacje o stolicy królestwa Nabatejczyków pocho z 312 r.prz Chr.grecki historyk Diodor Sycyluski pisze o ataku na pañstwo nabatejskie, jakipodj¹³ Antinogos, Jednooki, wladca Azji Mniejszej wraz z czterema tysi¹camipieszych i szeœciuset jeŸdŸcami.Zwyciê¿yli Nabatejczycy - czêœæ wrogówzwabili w pulapki, czêsc zaœ umarla z glodu na pustyni.Znane s¹ imiona jedenastu wladców tego królestwa, którzy rz¹dzili od 106 r.prz.Chr.Pozniej tereny te zaanektowal cesarz rzymski Trajan (53-117),czyni¹c z nich Prowincjê Arabiê.Swojego najwazniejszego boga, nosz¹cego imiê Duszara, czyli Pan Gór Szera,wyobrazali sobie Nabatejczycy "od pocz¹tku jako istotê niebiañsk¹,pozaziemsk¹ i bezpostaciow¹" - bóg ten mieszka³ w kamieniu a czeœæ oddawanomu na szczytach gór.Ku chwale Duszary stawiano kamienne s³upy i obeliski.Stoj¹ one po dziœ dzieñ w amfiteatrze w Petrze, który miescil 8000 widzdw.Na Górze Obelisków Nabatejczycy spiantowali szczyt tak, iz powstal tam jakbytaras, na nim zaœ postawili dwa siedmiometrowe obeliski - symbole Duszaryi jego towarzyszki Al-Lat, któr¹ ³¹czono z ptanet¹ Wenus.Sk¹d przybyli Nabatejczycy? Niew¹tpliwie z rejonu dzisiejszej ArabiiSaudyjskiej i Jemenu, gdzie profesor Salibi przeniósl opisy zawarte w StarymTestamencie.Zarówno w Arabii Saudyjskiej, jak i w Jemenie mozna znalezæjeszcze budowle typowe dla Nabatejczyków - takie same mogly stanaæ w Petrze.Slynne s¹ w polnocno-zachodniej czêœci Arabii Saudyjskiej groby skaine wMadain Salih - podobnie jak w Petrze, takze i tam ca³e swi¹tynie wykutow litej skale.Takze i tam nad fryzami œwi¹tyñ znajduj¹ siê urny albo sokolyz rozpostartymi skrzyd³ami.Podobnie jak w Petrze, takze w Madam Salihnajwyzsze piêtro skalnej œwi¹tyni wieñcz¹ schody prowadz¹ce w górê - schodydo nieba, którymi podobno lataj¹cy goscie zstêpowali w ziemskie niziny.Nabatejczycy, mistrzowie w obróbce skaly, nie byli najprawdopodobniejpierwotnymi budowniczymi Petry, lecz odziedziczyli j¹ po o wiele starszychEdomitach.Petra nie przez caly czas nazywa³a sie tak samo.Józef Flawiusz,wspolczesny Jezusa, w pierwszej ksiêdze swoich 'Dawnych dziejów Izraela'pisal, ze za czasów Mojzesza skalne miasto nazywalo sie Arke - twierdzeniutemu jednak przeczy Ojciec Kosciola Hieronim z Betlejem, który wie, Zenajstarsza nazwa miasta brzmiala Sela.Sela znaczy skala - a zatem nazwa Selabylaby tozsama z wiernym tlumaczeniem nazwy Petra.Edomici, przodkowie Nabatejczyków, wywodzili siê z biblijnego rodu Ezawa -rodu o zagmatwanej histoni, któr¹ jednak muszê tu przytoczyæ, bo liniagenealogiczna znowu wskazuje na bogów.Izaak, syn patnarchy Abrahama, splodzil Ezawa i Jakuba.Ezaw byl starszy,jako pierworodny mial wiec prawo do dziedziczenia.Nic sobie z tego jednaknie robil, dopoki nagle zaslona nie spadla mu z oczu.Pewnego razu zmêczonywrócil do domu po pracy w polu.Tymczasem Jakub przygotowal cudowniepachnaca czerwon¹ potrawê z soczewicy.Glodny Ezaw od razu chcial siêzabraæ do jedzenia, Jakub jednak nie dal mu potrawy, dopoki starszy brat niezrezygnowa³ z prawa pierworództwa.Ale to jeszcze nie wszystko - podstêpbowiem byl bardziej perfidny.Kiedy zgodnie z dobr¹ tradycj¹ slepy ojciecchcial poblogoslawiæ pienyorodnego, jego zona podstawila mu mlodszego syna.Starzec poblogoslawil Jakuba! (I Moj¿.27, 1 nn.).Oczywiœcie oszukany Ezawnie chcial mieæ juz nic wspólnego ze swoj¹ rodzin¹.Ale Pan w slupie oblocznym byl jeszcze wówczas wszechobecny - podarowal wiêc"góry Seir [.] w dziedziczne posiadanie Ezawowi" (V Moj¿.2, 5).Dlategotez potomkowie Ezawa, Edomici, osiedlili siê w górach, le¿¹cych na granicydzisiejszej Arabii Saudyjskiej i Jordanii.Lud ten Biblia obdarzyla wielomaimionami: synowie Ezawa, synowie Seir, córki Edomu.i Edomici.Legenda fenicka mówi, ze Ezaw byl w pierwszej linii potomkiem boskiegorodu tytanów i walczyl z "silami niebieskimi".Biblia nie wspomina wprawdzienic o smierci Ezawa, legenda fenicka jednak opowiada o jego pogrzebie naszczycie skaly, któremu towarzyszyly liczne cuda.Do apokryfów - czyli utworów o tematyce biblijnej, nie umieszczonych wkanonie bilijnym - nalez¹ testamenty dwunastu patriarchów [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

listy-do-eda.opx.pl