[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.tar /home/magdaPowy¿sza komendaPolecenie tworzy plik backup.tar w aktualnym bie¿¹cym kataloguroboczym.Zawartoœæ ka¿dego pliku tar mo¿na wyœwietliæ przy za pomocy pomoc¹ tej tegosamej samego komendy polecenia w nastêpuj¹cy sposób:root@debian1: /root# tar –tvf tarfile | morePolecenie | more powoduje wys³anie wyjœcia komendy polecenia tar –tvf dokomendy polecenia more tak, ¿e mo¿esz przewijaæ strony.Jeœli plik tar zawieratylko kilka plików, mo¿esz pomin¹æ polecenie | more.Aby rozpakowaæ zawartoœæ archiwum tar, u¿yj komendy polecenia tar zgodnie zeponi¿szym wzorem:root@debian1: /root# tar –xvf tarfileTaka komendaPolecenia wyci¹ga rozpakowuje pliki i katalogi zawarte w pliku tardo aktualnego katalogu roboczego.Jeœli jakiœ pliklub katalog ju¿ istnieje, zostanie on cicho nadpisany (zamieniony)zmieniony bezjakiegokolwiek ostrze¿enia.PSama komendaolecenie tar posiada wiele po¿ytecznych opcji i argumentów,których mo¿na u¿ywaæ podczas tworzenia archiwumów tar.Aby poznaæ je wszystkie,zajrzyj do stron manualnych podrêcznika systemowego tego polecenia.Popularn¹ metod¹ jest kompresja archiwów tar.Mo¿na tego dokonaæ w bardzo ³atwysposób, mianowicie zamieniaj¹c opcjê –cvf na opcjê –czvf.Nazwy tak spakowanycharchiwów tar s¹ z regu³y zakoñczone.tgz.W celu zdekompresowania irozpakowania skompresowanego archiwum tar pos³u¿ siê opcj¹ –xzvf zamiast tylko-–xvf.Polecenie tar nie u¿ywa popularnej metody kompresji ZIP, która jest powszechn¹w œrodowisku Microsoft Windows.Jednak¿e Linux mo¿e z ³atwoœci¹ operowaæ itworzyæ pliki przy u¿yciu tej metody.W celu utworzenia pliku ZIP, który bêdziezawiera³ skompresowane pliki lub katalogi zainicjuj nastêpuj¹c¹ nastêpuj¹cekomendêpolecenie:root@debian1: /root# zip –r zipfile files_to_zipgdzie zipfile okreœla nazwê skompresowanego pliku ZIP, a files_to_zip oznaczapliki i katalogi, które maj¹ zostaæ skompresowane.Aby zdekompresowaæ istniej¹cy plik ZIP, wykondaj poni¿sze polecenie:root@debian1: /root# unzip zipfileLinkiDowi¹zaniaMicrosoft Windows 9x posiada funkcjê zwan¹ skrótem, która pozwala odwo³aæ siêdo pliku lub katalogu(w przypadku tego systemu - — folderu) poprzez kilka nazw.Skróty umo¿liwiaj¹tak¿e umieszczeniezawarcie pliku w kilkukilku katalogach lub w podkatalogu owielu nadrzêdnych katalogach.W systemie Linux mo¿na osi¹gn¹æ podobne rezultaty(jeœli nie identyczne) przy za pomocy pomoc¹ komendy polecenia ln, która które³¹czy wiele nazw w jeden plik lub katalog.Te nazwy s¹ okreœlane mianem linkówdowi¹zañ symbolicznych, miêkkich linków lub po prostu linków.Aby po³¹czyæ now¹ nazwê z istniej¹cym plikiem lub katalogiem, wpisz komendêpolecenie ln wed³ug wzoru:root@debian1: /root# ln –s stary nowygdzie stary oznacza istniej¹cy plik, a nowy oznacza nowy plik (linkdowi¹zanie).Na przyk³ad, za³Ã³¿my, ¿e aktualny katalog roboczy zawiera plik mirek.Aby mócodwo³aæ siê do tego pliku poprzez alternatywn¹ nazwê hirek, wpisz:root@debian1: /root# ln –s mirek hirekPoni¿ej znajduje siêR rezultat naszych dzia³añtego przyk³adu przedstawionyprzez komendê ls:root@debian1: /root# ls –llrwxrwxrwx 1 root root 7 Feb 27 13:58 hirek->mirek-rw-r--r-- 1 root root 1030 Feb 27 12:15 mirekNowy plik hirek posiada zosta³ okreœlony poprzez typ l, co oznacza, ¿e jest tolink dowi¹zanie, a nie zwyk³y plik czy katalog.Co wiêcej, polecenie ls ukazujenazwê pliku, do którego ten linkdowi¹zanie siê odwo³uje (mirek).Jeœli pominiemy opcjê –s, system utworzy tak zwany zwane dowi¹zanie sztywnysztywne (lub twardytwarde) link.Jest to taki link, który które musi byæprzechowywany przechowywane w tym samym systemie plików, w którym zosta³ostworzonystworzone.Tym w³aœnie ró¿ni siê on od linku dowi¹zania symbolicznego.Iloœæ zliczanych odwo³añ linkudo dowi¹zania, która jest wyœwietlana przezpolecenie ls odnosi siê tylko do linków dowi¹zañ sztywnych; linki symbolicznes¹ ignorowane.Prawa dostêpu do plików i katalogówW przeciwieñstwie do Windows 98, ale na podobnie jak Windows NT oraz inneodmiany Unixa, system Linux jest wielou¿ytkownikowym systemem operacyjnym.Ztego wzglêdu posiada on mechanizmy, które chroni¹ dane przed nieautoryzowanymdostêpem.G³Ã³wny mechanizm ochronny ogranicza dostêp do plikówi katalogów, bazuj¹c na identyfikacji u¿ytkownika, który domaga siê dostêpu dodanych oraz na trybie dostêpu do ka¿dego pliku i katalogu, który to tryb jest —tryb ten czêsto jest nazywany prawem dostêpu.Ka¿dy katalog i plik posiada u¿ytkownika zwanego w³aœcicielem, który stworzy³dany plik lub katalog.Natomiast ka¿dy u¿ytkownik nale¿y do jednego lub wiêcejzbioru u¿ytkowników zwanego grup¹.Ka¿dy katalog i plik posiada zwi¹zan¹ z nimgrupê, która jest przypisywana danemu plikowi lub katalogowi podczas jegotworzenia.Grupy mog¹ byæ u¿ywane do umo¿liwienia u¿ytkownikom innym ni¿ root wykonywaniazadañ administracyjnych lub innych zakazanych zadañ [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

listy-do-eda.opx.pl