[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dla lekarza tak¹ kategori¹ odniesieniamog¹ byæ lekarze, a dla adwokata adwokaci, chocia¿ tak jednych, jak drugichtrudno uznaæ za grupê w œcis­³ym, socjologicznym znaczeniu tego terminu.W rozwa¿aniach o grupach odniesienia rozumianych szeroko, w spo­sób obejmuj¹cyrównie¿ zbiorowoœci i kategorie spo³eczne, szczególn¹ uwagê przyci¹ga wybórprzez jednostkê grup odniesienia.Jest rzecz¹ wiadom¹, ¿e grup¹ odniesieniamo¿e byæ zarówno grupa, której jed­nostka jest uczestnikiem, jak i taka, doktórej nie nale¿y.Natomiast nie do koñca wiadomo, jakie s¹ mechanizmy wyborugrup odniesienia.Wskazuje siê jedynie, ¿e w spo³eczeñstwach mobilnych,otwartych, w których zmiany pozycji i przynale¿noœci grupowych s¹ nie tylkomo¿­liwe, ale i ³atwe, jednostka mo¿e orientowaæ siê nie na grupy, do któ­rychnale¿y, ale do których aspiruje.Takie zorientowanie mo¿e byæ u¿y­teczne jakorodzaj socjalizacji przygotowuj¹cej do cz³onkostwa w no­wej grupie czy te¿ doprzynale¿noœci do nowej, na przyk³ad zawodo­wej kategorii.Natomiast wspo³eczeñstwach zamkniêtych, niemobilnych, orientacja na standardy grupy, wktórej nie tylko siê nie uczest­niczy, ale i nie ma ¿adnych mo¿liwoœcispe³nienia warunków uczestnic­twa, mo¿e mieæ szkodliwe skutki.Jednostka,która, uczestnicz¹c w jed­nej grupie, ¿yje wedle norm i standardów innej,takiej, do której nie ma ¿adnych szans nale¿eæ, staje siê dziwol¹giem i zostajeuznana za de­wianta b¹dŸ zostaje wy³¹czona z tej pierwszej i, nigdzie nieprzynale¿¹c, staje siê cz³owiekiem marginesu (Merton 1982c: 343-344).WyobraŸmysobie mieszczanina, który w spo³eczeñstwie stanowym zaczyna ¿yæ, za­chowywaæsiê i ubieraæ jak szlachcic, i pomyœlmy, czym by siê to dla niego skoñczy³o.Przypadki niepokrywania siê grup odniesienia z grupami uczestnic­twauprzytomniaj¹, ¿e nie ka¿da grupa, w której ludzie uczestnicz¹, jest dla nichgrup¹, z któr¹ w pe³ni siê identyfikuj¹ i która jest dla nich grup¹ w³asn¹ wwywodz¹cym siê od Sumnera rozumieniu.Rozdzia³ VIII.Grupa spo³eczna 201Problematyka grup odniesienia bywa rozpatrywana zarówno z per­spektywyfunkcjonalistycznej, jak i interakcjonistycznej.Z perspekty­wyfunkcjonalistycznej uwaga skupia siê na funkcjach i dysfunkcjach grupodniesienia w stosunku do jednostek i zbiorowoœci.W przypad­ku perspektywyinterakcjonistycznej grupa odniesienia jest przedmiotem zainteresowania jakogrupa, której œwiatopogl¹d jest dla aktora uk³a­dem odniesienia w organizowaniuw³asnego sposobu postrzegania i rea­gowania.ROZDZIA£ IXOrganizacja formalna1.Celowe grupy formalne, czyli organizacje 2052.Historyczne Ÿród³a socjologii organizacji 2073.„Patologie" organizacji formalnych 2124.Organizacje jako przedmiot zainteresowania socjologii 2151.Celowe grupy formalne, czyli organizacjeW czasach kiedy socjologowie pos³ugiwali siê szerokim pojêciem grupy izajmowali wyodrêbnianiem ich rodzajów, jednym z nich by³y celowe grupyformalne.Obecnie ten rodzaj zbiorowoœci pod mianem organizacji formalnych sta³siê autonomicznym przedmiotem zainteresowania jednej z subdyscyplinsocjologicznych.Grupy celowe s¹ to grupy, które powstaj¹ dla zaspokojenia jakichœ potrzeb ichcz³onków czy te¿ realizacji przez nich jakichœ zadañ.Z tego rodzaju grupamimamy do czynienia na ró¿nych poziomach ¿ycia spo­³ecznego, ³¹cznie z poziomemmikrospo³ecznym.Jednak¿e grupy celowe wystêpuj¹ce w œwiecie ma³ych grup niemaj¹ charakteru sformalizowa­nego.Zazwyczaj powstaj¹ spontanicznie, a ichcz³onków ³¹cz¹ g³Ã³wnie stosunki osobowe.Okreœlenie organizacja z kolei w swoim najszerszym znaczeniu „od­nosi siê dowzglêdnie trwa³ego, celowego uporz¹dkowania dzia³añ i za­chowañ ludzkich [.].Uporz¹dkowanie dzia³añ polega na wprowadzeniu wzglêdnie trwa³ych zasadpostêpowania w okreœlonych sytuacjach" (Kamiñski 1991:133-134).Organizacjarozumiana jako uporz¹dkowanie dzia³añ zwi¹zana jest z podzia³em pracy iwystêpuje we wszystkich ludzkich zbiorowoœciach, w których taki podzia³istnieje.Dotyczy to równie¿ grup pier­wotnych.Przyk³adem mo¿e byæ rodzina.Wka¿dej rodzinie dzia³ania jej cz³onków s¹ uporz¹dkowane i wiadomo, do kogonale¿y wykonywanie poszczególnych czynnoœci.Wiadomo na przyk³ad, ¿e matkagotuje obiad, a ojciec zmywa po obiedzie.Syn wyprowadza psa na spacer, a córkaod­kurza przedpokój.Jakaœ organizacja dzia³añ wytwarza siê w ka¿dej ro­dziniei kszta³tuje zarówno pod wp³ywem wzorów kulturowych danego spo³eczeñstwa, jak iposzczególnych œrodowisk, a tak¿e cech osobowoœ­ciowych cz³onków rodziny.Wjednej rodzinie ojciec zmywa po obiedzie, gdy¿ matka tego nie cierpi, w innejmatka zmywa, a ojciec gotuje obiady, poniewa¿ jest smakoszem i uwielbiaeksperymenty kulinarne.W grupach pierwotnych organizacja dzia³añ powstaje spontanicznie, a nastêpnieprzechodzi w zwyczaj.Jednak¿e nigdy nie jest sztywna i nie­zmienna, alestanowi przedmiot ci¹g³ych negocjacji.Ponadto nie ona okreœla charaktergrupy [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • listy-do-eda.opx.pl