[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zreszt�, nawet jakoJe� by�e� do�� sympatyczny.Tyle �e na tron nie mo�esz na razie liczy�.Mamzamiar jeszcze troch� porz�dzi� u boku nowego króla Cintry.Szlachetny EistTuirseach ze Skellige uczyni� mi pewn� propozycj�.- Calanthe.- Tak, Eist, zgadzam si�.Jeszcze nigdy nie wys�ucha�am mi�osnego wyznania,le��c na pod�odze w�ród szcz�tków w�asnego tronu, ale.Jak ty topowiedzia�e�, Duny? Tylko to si� liczy i niech nikt lepiej nie staje na drodzedo mojego szcz�cia, dobrze radz�.A wy, co si� tak gapicie? Nie jestem jeszczetaka stara, jak s�dzicie, patrz�c na moj� prawie zam�n� córk�.- Dzisiejsza m�odzie� - zamrucza� Myszowór.- Niedaleko pada jab�ko.- Co tam mamroczesz, czarowniku?- Nic, pani.- To dobrze.Przy okazji, Myszowór, mam dla ciebie propozycj�.Pavettapotrzebowa� b�dzie nauczyciela.Powinna si� nauczy�, jak obchodzi� si� ze swoimszczególnym darem.Lubi� ten zamek, wola�abym, �eby sta�, jak stoi.Przynast�pnym ataku histerii mojej zdolnej córki mo�e si� rozlecie�.Co ty na to,druidzie?- Zaszczyt to dla mnie.- Ja my�l� - królowa odwróci�a g�ow� w stron� okna.- �wita ju�.Pora.Raptownie odkr�ci�a si� w stron�, gdzie Pavetta i Duny szeptali do siebie,trzymaj�c si� za r�ce i nieledwie stykaj�c si� czo�ami.- Duny!- Tak, królowo?- S�yszysz? �wita! Jest ju� jasno! A ty.Geralt spojrza� na Myszowora,Myszowór na Geralta i obaj zacz�li si� �mia�.- A wam co tak weso�o, czarownicy? Czy nie widzicie.- Widzimy, widzimy - zapewni� Geralt.- Czekali�my, a� sama zobaczysz - parskn�� Myszowór.- Ciekawi�o mnie, kiedysi� po�apiesz.- W czym?- Zdj�a� kl�tw�.Ty j� zdj�a� - rzek� wied�min.- W momencie, gdy wyrzek�a�:"Daj� ci Pavett�", spe�ni�o si� przeznaczenie.- Dok�adnie - potwierdzi� druid.- Na bogów - rzek� wolno Duny.- Wi�c nareszcie.Psiakrew, my�la�em, �e si�b�d� bardziej cieszy�, �e zagraj� jakie� surmy albo co.Przyzwyczajenie.Królowo! Dzi�ki.Pavetta, s�yszysz?- Mhm - powiedzia�a królewna, nie unosz�c powiek.- Tym samym - westchn�a Calanthe, patrz�c na Geralta zm�czonym wzrokiem -wszystko dobrze si� ko�czy.Prawda, wied�minie? Kl�twa zdj�ta, szykuj� si� dwawesela, remont halli tronowej potrwa z miesi�c, czterech zabitych, rannych bezliku, Rainfam z Attre ledwie dycha.Radujmy si�.Czy wiesz, wied�minie, �e by�moment, gdy mia�am ochot� kaza� ci�.- Wiem.- Ale teraz musz� odda� ci sprawiedliwo��.��da�am efektu i mam efekt.Cintrasprzymierza si� ze Skellige.Moja córka nie najgorzej wychodzi za m��.Przezchwil� my�la�am sobie, to wszystko i tak by si� spe�ni�o zgodnie zprzeznaczeniem, nawet je�li nie �ci�gn�abym ci� na t� uczt� i nie posadzi�aobok siebie.Ale myli�am si�.Przeznaczenie móg� odmieni� sztylet Rainfama.ARainfama powstrzyma� miecz w r�ku wied�mina.Zapracowa�e� uczciwie, Geralt.Teraz kwestia ceny.Mów, czego ��dasz.- Zaraz - powiedzia� Duny, macaj�c zabanda�owany bok.- Kwestia ceny, mówicie.To ja jestem d�u�nikiem, do mnie nale�y.- Nie przerywaj mi, zi�ciu - zmru�y�a oczy Calanthe.- Twoja te�ciowa nieznosi, gdy si� jej przerywa.Zapami�taj to.I wiedz, �e �adnym d�u�nikiem niejeste�.Tak si� sk�ada, �e by�e� czym� w rodzaju przedmiotu umowy, jak�zawar�am z Geraltem z Rivii.Mówi�am, jeste�my kwita i nie widz� sensu, �ebymmusia�a ci� za to w niesko�czono�� przeprasza�.Ale umowa obowi�zuje mnienadal.No, Geralt.Twoja cena.- Dobrze - rzek� wied�min.- Prosz� o twoj� zielon� szarf�, Calanthe.Niechzawsze przypomina mi kolor oczu najpi�kniejszej ze znanych mi królowych.Calanthe za�mia�a si�, odpi�a z szyi naszyjnik ze szmaragdami.- Ta b�yskotka - powiedzia�a - ma kamienie we w�a�ciwszym odcieniu.Zachowaj j�wraz z mi�ym, wspomnieniem.-- Czy mog� co� powiedzie�? - spyta� skromnie Duny.- Ale� tak, zi�ciu, prosz�, prosz�.- Dalej twierdz�, �e to ja jestem twoim d�u�nikiem, wied�minie.To mojemu �yciuzagra�a� sztylet Rainfarna.Mnie zat�ukliby stra�nicy, gdyby nie ty.Je�li jestmowa o jakiejkolwiek cenie, ja j� powinienem zap�aci�.Zar�czam, �e mnie na tosta�.Czego ��dasz, Geralt?- Duny - powiedzia� wolno Geralt.- Wied�min, któremu stawia si� takie pytanie,musi prosi�, by je powtórzono.- Powtarzam wi�c.Bo, widzisz, jestem twoim d�u�nikiem jeszcze z innego powodu.Gdy dowiedzia�em si� tam, w halli, kim jeste�, nienawidzi�em ci� i my�la�em otobie bardzo �le.Mia�em ci� za �lepe, ��dne krwi narz�dzie, za kogo�, ktobezmy�lnie i beznami�tnie zabija, ociera kling� z krwi i liczy pieni�dze.Aprzekona�em si�, �e zawód wied�mina rzeczywi�cie godzien jest szacunku.Bronisznas nie tylko przed Z�em czaj�cym si� w mroku, ale i przed tym, które tkwi wnas samych.Szkoda, �e jest was tak ma�o.Calanthe u�miechn�a si�.Po raz pierwszy tej nocy Geralt sk�onny by� uzna�, �eby� to u�miech naturalny.- �adnie powiedzia� mój zi��.Musz� do tej wypowiedzi doda� dwa s�owa.Dok�adnie dwa.Wybacz, Geralt.- A ja - powiedzia� Duny - powtarzam [ Pobierz całość w formacie PDF ]