[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Staraj si� zrozumie� swoje dziecko: jego potrzeby, mo�liwo�ci iograniczenia, aby zapobiec trudno�ciom szkolnym.VII.Spróbuj jak najwcze�niej zaobserwowa� trudno�ci dziecka: naczym polegaj� i co jest ich przyczyn�.Skonsultuj si� zespecjalist�(psychologiem, logoped�, pedagogiem).VIII.Aby jak najwcze�niej pomóc dziecku:- zaobserwuj w codziennej pracy z dzieckiem, co najskuteczniejmupomaga,- korzystaj z literatury i z fachowej pomocynauczyciela-terapeuty,(w formie terapii indywidualnej lub=grupowej),- b�d� w sta�ym kontakcie z nauczycielem i pedagogiem szkolnym.IX.B�d� �yczliwym, pogodnym, cierpliwym przewodnikiem i towa-rzyszem swego dziecka w jego k�opotach szknych.110  111X.Chwal i nagradzaj dziecko nie tyle za efekty jego pracy, ilezaw�o�ony w ni� wysi�ek.Spraw, aby praca z dzieckiem sta�a si�przyjemna dla was obojga.2.Kto, gdzie i kiedy mo�e skierowa� dziecko na zaj�cia terapeuty-czne?Decyzj� tak� zwykle podejmuje zespót specjalistów: psycholog,pedagog i logopeda w poradni psychologiczno-pedagogicznej lubporadni zdrowia psychicznego.Do poradni tych trafia dzieckoskiero-wane przez nauczyciela, pedagoga szkolnego, lekarza lub jest todecyzja samych rodziców, którzy dostrzegaj� trudno�ci dziecka i brakpost�pów, mimo udzielanej pomocy.A zatem na wst�pie dzieckopowinno przej�� badania diagnostyczne, i to jak najwcze�niej.Najle-piej w klasie "0" lub w pierwszej klasie.Badanie diagnostyczne,wielospecjalistyczne jest podstaw� orzeczenia o potrzebie pomocyterapeutycznej i podstaw� do zbudowania programu terapii.3.Jaki jest system pomocy terapeutycznej dla dzieci dyslektycz-nych w Polsce?Pi�ciopoziomowy system pomocy terapeutycznej jest trafny i spój-ny, jednak nie funkcjonuje dobrze, m.in.z powodu brakudost�pno�ciform pomocy, które si� na� sk�adaj�.Poziom I - dzieciom o niewielkich trudno�ciach w nauce czytania ipisania wystarcza pomoc nauczyciela szkolnego.W my�l postulatuindywidualizacji nauczania, nauczyciel mo�e zapewni� dziecku dobrewarunki pedagogiczne i psychologiczne w klasie, je�li zaproponujedziecku indywidualny program dydaktyczny, zawieraj�cy dodatkowe�wiczenia korekcyjne, realizowane podczas lekcji i w domu, podopiek� rodziców, z którymi nauczyciel w tym zakresie �ci�le wspólpra-cuje.Wystarczy, gdy nauczyciel co tydzie� kontaktuje si� zrodzicami iw ramach zindywidualizowanego programu ustalonego dla uczniauzgadnia dalsze zadania do wykonania.Taki nauczyciel stawiawyma-gania dziecku stosownie do jego mo�liwo�ci, np.nie obni�a ocen zabrzydkie pismo, je�li wie z orzeczenia psychologicznego, �e jesttodziecko 0 obni�onej sprawno�ci motorycznej.Klasyfikuje ucznia zj�zyka polskiego g�ównie na podstawie wypowiedzi ustnych, pracepisemne za� ocenia na podstawie ich tre�ci, nie obni�aj�c ocen i niedysklasyfikuj�c ich z powodu bl�dów ortograficznych.Nie wydaje si�,�eby przedstawiony tu obraz pracy nauczyciela by� zbytwyidealizowa-ny i niemo�liwy do urzeczywistnienia, poniewa� bywaj� w naszychszkolach tacy nauczyciele.W rzeczywisto�ci jednak wi�kszo�� na-uczycieli nie spe�nia tych oczekiwa�, poniewa� nie zna problemudysleksji, nie umie zbudowa� programu terapii indywidualnej dlaucznia, nie wspó�pracuje z rodzicami, nie ma czasu i ochoty naindywidualizacj� pracy z dzieckiem.Poziom II - w przypadku dzieci z bardziej nasilonymi trudno�ciamiproponuje si� zespót korekcyjno-kompensacyjny w szkole, prowadzo-ny przez specjalist�: nauczyciela-terapeut�.To rozwi�zanie jestrów-nie� bardzo dobre, lecz zespoló v jest bardzo ma�o.Szczególnie wczasie aktualnych ci�� oszcz�dno�ciowych wiele z nich zlikwidowano.Zespó� taki nie zawsze dobrze funkcjonuje, poniewa� nie�atwo jestzdoby� dobrego fachowca do prowadzenia zaj�� (niewielu nauczycieliko�czy podyplomowe kursy kwalifikacyjne z zakresu terapiipedagogi-cznej), nie ma gabinetu z catym wyposa�eniem w pomoce do terapii(trzeba je wykonywa� w�asnor�cznie), w zaj�ciach bierze udzia� zbytwiele dzieci (korzystna liczba 2-4 dzieci, a bywa ich ponaddziesi��),zaj�cia odbywaj� si� zbyt rzadko (1 raz w tygodniu, a powinny by�2-3razy), brak wspó�pracy z rodzicami, którzy uczestniczyliby w tychzaj�ciach, uczyli si� je prowadzi� po to, by codziennie jepowtarza� wdomu.Zespoly korekcyjno-kompensacyjne obejmuj� tylko uczniów zklas I-III, podczas gdy powinny ju� dziata� na poziomie klasy "0"i napewno w klasach wy�szych, a� do ko�ca szko�y podstawowej.Poziom III - bardziej intensywny poziom pomocy potrzebny jestdzieciom, którym nie wystarczaj� �wiczenia zespotowe.S� to �wicze-nia indywidualne, które oferuj� poradniepsychologiczno-pedagogicz-ne Niestety tylko w niektórych poradniach s� specjali�ci, a ci, zpowodu nadmiaru pracy, mog� przyj�� dziecko zazwyczaj raz wtygodniu, podczas gdy w tym przypadku potrzebne by by�y 2-3wizytytygodniowo oraz �cis�a wspó�praca z rodzicami, aby �wiczenia powta-rzali w ci�gu ca�ego tygodnia.Poziom IV - jeszcze wy�szy poziom pomocy specjalistycznej, wprzypadku nasilonych trudno�ci to klasy i szkoty terapeutycznedladzieci ze specyficznymi trudno�ciami w uczeniu si� czytania ipisania.Od lat 80.funkcjonuje kilka takich klas i szkó� w Toruniu, wKrakowie,Warszawie i todzi.W niektórych miastach, np.w Toruniu, tworz�oneszko�� terapeutyczn� (pa�stwow� lub spoleczn�).W klasie jest ok.12112 113dzieci, uczy nauczyciel-terapeuta i zespót specjalistów, którzyprowa-dz� rozmaite formy terapii zarówno w ma�ych grupach 2-3 dzieci,jak iindywidualn�, np.logopedyczn�.W klasach tych realizuj,e si�normal-ny program szkoly podstawowej na poziomie nauczania pocz�tkowe-go, z w��czaniem �wicze� korekcyjno-kompensacyjnych.Tak zakrojo-ny program rzeczywi�cie spehia potrzeby tych uczniów, jednak niewszystkie dzieci s� gotowe do w��czenia si� w normalny systemedukacyjny ju� od klasy IV.Niektóre potrzebuj� kontynuowania naukiw tego typu klasie a� do ko�ca szkoty podstawowej.W Polsce tego typu klasy terapeutyczne s� nieliczne i stanowi�raczej 'zjawisko', ni� rozwi�zanie organizacyjne, podczas gdy wkrajach o�ciennych (Czechy, S�owacja, Niemcy) w ka�dym mie�ciejest kilka-kilkana�cie takich klas, a ich dzia�alno�� potwierdzi�ydo-�wiadczenia ostatnich 30 lat.Poziom V - najwy�szy poziom opieki terapeutycznej dla dzieci opowa�nych zaburzeniach rozwoju psychoruchowego, wyra�aj�cychsi� nasilonymi trudno�ciami w czytaniu i pisaniu to opiekaca�orocznaw oddziale zapewniaj�cym intensywn� terapi�.W Polsce funkcjonuj�trzy takie oddzialy w sanatoriach w Ghchowie pod Toruniem(obecniezlikwidowany), w Przytoku pod Zielon� Gór� i w Helenowie podWarszaw�.Rozwi�zanie organizacyjne zak�adaj�ce oderwanie na wiele miesi�-cy dziecka od rodziny nie jest najszcz�liwsze, dlatego te� do tychoddzia�ow trafiaj� dzieci z rodzin nie obejmuj�cych dostateczn�opie-k� dziecka, które przy nasifonych trudno�ciach z pewno�ci� trafi�obydo szkoly specjalnej, gdyby nie mo�liwo�� pobytu na oddziale.Tak wi�c przedstawiony 5-poziomowy system opieki terapeutycz-nej jest konsekwentny, lecz niestety �le funkcjonuj�cy wrzeczywisto-�ci.Nie zapewnia on powszechnej i skutecznej opieki wszystkimdzieciom ze specyficznymi trudno�ciami w uczeniu si� czytania ipisania.4.Jakie inne formy organizacyjne opieki terapeutycznej dladziecidyslektycznych istniej� w Polsce?Od wielu lat poradnie psychologiczno-pedagogiczne organizuj�kolonie letnie dla dzieci dyslektycznych.Kolonie te maj�charakterobozów terapeutycznych, gdzie poza rekracj� prowadzi si� zaj�ciakorekcyjno-kompensacyjne, zaj�cia z lektur� i �wiczenia korekcyjne,logopedyczne, korekcj� postawy ciafa itp [ Pobierz całość w formacie PDF ]